In gesprek met participatiemaker Yentl Lieuwma
In een portrettenreeks geven we een gezicht aan 'participatiemakers': mensen in de regio die met hun inzet het verschil maken in zorg en welzijn. Ze verbinden inwoners aan beleidsmakers en tonen hoe diversiteit en samenwerking leiden tot succesvolle resultaten en duidelijke meerwaarde. Dit is het interview met Yentl Lieuwma. Als projectleider bij de gemeente Rotterdam zet ze zich in voor jongerenparticipatie. Ze werkt samen met Julie en Sila om jongeren een stem te geven om in gesprek te gaan over beleid.
Vertel eens, wie ben jij?
“Ik ben Yentl Lieuwma, projectleider bij de gemeente Rotterdam. Eerder werkte ik als maatschappelijk werker, gezinscoach en jongerencoach bij bureau Frontlijn. Samen met Rotterdammers ontwikkelden wij methodieken om ze op de juiste manier te helpen. Die gedachtegang probeer ik ook in de programma’s en projecten van de gemeente Rotterdam mee te nemen. Drie jaar geleden ben ik begonnen met een programma voor jongeren in een kwetsbare positie.”
Hoe kwam je in contact met Julie en Sila?
“Er wordt binnen de gemeente zoveel óver jongeren gepraat, maar niet altijd echt mét ze. Ik wilde niet de zoveelste Partici-pizza avond opzetten, waarin jongeren wat zeggen, en er verder niet heel veel mee gebeurt. Met de kapstokoverleggen hebben we een unieke vorm van samenwerken gevonden. Ik ben daarin het lijntje de gemeente in, en Julie en Sila het lijntje naar andere jongeren. Maar ik werk ook met het Jongerenteam 18-/18+, de Nieuwe Kans, Netwerk Nieuw Rotterdam, Young010 en het ROC Albeda. Samen zoeken we naar de beste vorm voor de gesprekken. Hoe zorgen we ervoor dat iedereen zich gehoord voelt, aangehaakt blijft én dat er iets wordt gedaan met de uitkomsten van de gesprekken?”
Over de samenwerking lees je meer in het gesprek met Julie en Sila, waar dit interview met Yentl bijhoort.
Wat is de meerwaarde van mensen als Julie en Sila aan tafel?
“Ik word zó blij van die meiden! Het is een hele fijne samenwerking. Ze zijn kritisch en eerlijk, hun inzichten hebben een enorme meerwaarde: zij leggen mij uit wat er gebeurt als iets niet werkt, zoals met de broodjes kaas en de microfoons met knopjes. Als we ideeën hebben gaan ze het gewoon regelen. We zijn echt aan het pionieren in het samenwerken tussen zo’n gemeentesysteem en de leefwereld van mensen.
De gemeenteraadsleden wilden graag in gesprek gaan met mensen voor wie ze beleid maken. Zo’n kans moet je meteen pakken, vind ik. We leerden dat jongeren ons niet alleen kunnen vertellen wat er speelt bij ze, maar ook hóe we dat gesprek het beste kunnen voeren. Op deze manier werken we als gelijkwaardige partners samen. Zo ontstaat er geleidelijk een cultuurverandering binnen de gemeente. Collega's betrekken steeds bewuster jongeren bij hun werk en zoeken actief naar de beste aanpak. Dit vind ik een enorme vooruitgang. Het betrekken van de doelgroep bij beleid vraagt om een cultuuromslag, en daar boeken we nu echt resultaat mee!”
Wat is jouw persoonlijk advies aan anderen die ook zo'n samenwerking aan willen gaan?
“Als je langdurige en betekenisvolle jongerenparticipatie wil, kijk samen hoe je dat het beste kan vormgeven. Maak laagdrempelig contact, wees geïnteresseerd in elkaar en gebruik normale taal. Zie ze als volwaardige samenwerkingspartners. Als je elkaar leert kennen en in verbinding staat, dan komt eventuele kritiek ook minder hard aan. Want de jongeren kunnen best intens reageren, vol gas erop, en je wil wel dat hun punt echt aankomt. Ik zie dit proces als onderdeel van het project: samen met elkaar zoeken we naar de beste manier om dit vorm te geven.”
