In gesprek met participatiemaker Roy Bouten
In een portrettenreeks geven we een gezicht aan 'participatiemakers': mensen in de regio die met hun inzet het verschil maken in zorg en welzijn. Ze verbinden inwoners aan beleidsmakers en tonen hoe diversiteit en samenwerking leiden tot succesvolle resultaten en duidelijke meerwaarde. Dit is het interview met Roy Bouten, wethouder in de gemeente Horst aan de Maas. Roy ging in gesprek met inwoner Karin van der Plas om samen impact te maken in de regio.
Vertel eens, wie ben jij?
“Ik ben Roy Bouten, 41 jaar. Ik ben wethouder in de gemeente Horst aan de Maas, met in mijn portefeuille onder andere onderwijs, jeugd, werk, inkomen en zorg, gezondheid en wonen en wijken.”
Hoe kwam je in contact met Karin?
“Op een van de vele uitnodigingen die ik krijg om met bewoners in gesprek te gaan, ontmoette ik Karin. In de Norbertuswijk wonen relatief veel mensen die wel wat extra ondersteuning kunnen gebruiken, of die zich zorgen maken over de veranderende wijk. En in die wijk zijn ook veel mensen die wat willen betekenen voor een ander. Zo’n wijkcomité brengt dat samen. Het is een concrete oplossing, geboden door inwoners.”
Wat is de meerwaarde van iemand als Karin aan tafel?
“Alle wijken in Horst en de dorpen eromheen hebben een andere sociale structuur. Karin spreekt de taal van de Norbertuswijk, ze kent de mensen, voelt hier veel energie bij. Je kunt eindeloos rapporten schrijven of aan een bureau bedenken wat er nodig is, maar zij gaat gewoon lopen. Mensen spreken, aan elkaar verbinden. Echte impact maken.
Over deze situatie lees je meer in het interview met Karin van der Plas, waar dit interview met Roy bijhoort.
Het zorgsysteem in Nederland, maar zeker in Horst en Maas, is terminaal. Er komen steeds meer mensen met een zorgvraag, het aantal professionals in de zorg daalt en er is minder informele zorg beschikbaar.
Daarom moeten we buurten beter in staat stellen samen redzaam te zijn. Én moeten we inzetten op de transformatie van ‘zorg’ naar ‘gezondheid’. Als mensen beter in hun vel zitten, hebben ze minder zorg nodig. Karin speelt daarin een cruciale rol.”
Wat is jouw persoonlijk advies aan anderen?
“Kijk waar je echt een verschil kunt maken. In gesprek gaan met mensen die weten wat er speelt op wijkniveau. Ik vind dat zorgkantoren, zorgverzekeraars, woningcoöperaties en gemeenten de dorps- of wijkondersteuners in staat moeten stellen om dit soort werk te doen. Financieel of met andere middelen.
Maar iederéén kan bijdragen. Kijk wat je in je persoonlijke leven kunt doen. Een uurtje per week naar opa en oma. Je Poolse buren uitleggen hoe het afvalsysteem werkt. Jij hebt tijd en kennis gratis voor handen. Met een kleine moeite kun je echt een verschil maken voor iemand anders.”
